Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? At hoc in eo M. Si enim ad populum me vocas, eum. Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Venit ad extremum; Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Sed ad rem redeamus; Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; At enim sequor utilitatem.
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Quid vero? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Sed fortuna fortis; Quae sequuntur igitur? At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
Hic ambiguo ludimur. Si longus, levis. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Eadem nunc mea adversum te oratio est.