Quippe: habes enim a rhetoribus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Duo Reges: constructio interrete. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. An tu me de L. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Haeret in salebra.

Quod quidem nobis non saepe contingit.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Primum divisit ineleganter; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Ego vero isti, inquam, permitto. Sed ad rem redeamus; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Itaque ab his ordiamur. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Haec dicuntur inconstantissime. Summae mihi videtur inscitiae. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Sint ista Graecorum; Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Quam si explicavisset, non tam haesitaret.

At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Sumenda potius quam expetenda. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Zenonem roges; Polycratem Samium felicem appellabant. Beatum, inquit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Recte, inquit, intellegis.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Quid vero? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ne discipulum abducam, times. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;