An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Duo Reges: constructio interrete. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Qui est in parvis malis.

Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ubi ut eam caperet aut quando? Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Bork Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Bork Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Equidem, sed audistine modo de Carneade? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Negare non possum. Memini vero, inquam; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;