Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est igitur voluptas bonum. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Duo Reges: constructio interrete. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Bork Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Ego vero isti, inquam, permitto. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Sed ad bona praeterita redeamus. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Sumenda potius quam expetenda. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. An haec ab eo non dicuntur? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.

Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.

De quibus cupio scire quid sentias. Ille incendat? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.