Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Duo Reges: constructio interrete. Praeteritis, inquit, gaudeo. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Qui convenit?
Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Zenonem roges; Ac tamen hic mallet non dolere. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Confecta res esset. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Falli igitur possumus. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Videsne, ut haec concinant?
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Quis istum dolorem timet?
Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Id mihi magnum videtur. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Omnis enim est natura diligens sui. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.